Cultuur is een gesneden tomaat

Ik leerde het vak van organisatieadviseur bij een bureau waarvoor ik ruim tien jaar werkte. Natuurlijk heb ik daar inhoudelijk veel bagage meegekregen, maar wat me vooral bijbleef is de cultuur van het tomaatje. Er was namelijk één heiligdom: de gezamenlijke lunch. Inclusief gedekte tafel, brood in mandjes, beleg op schaaltjes en jawel: elke dag vers gesneden tomaatjes.

– “Toch werd het rond het middaguur merkwaardig stil in de gangen.

Voor het dekken, uitstallen en snijden was geen rooster. Wie er op dat moment op kantoor was, nam dat op zich, als een soort ongeschreven regel. Toch werd het rond het middaguur merkwaardig stil in de gangen. Kantoordeuren sloten zich zachtjes, er moest ineens een langdurig telefoongesprek worden gevoerd, of uiterst geconcentreerd naar het beeldscherm worden getuurd. Tot het laatste moment bleef het spannend óf en dan ook wíe die heilige tafel “dan maar” ging dekken. Maar gelukkig: hij werd gedekt. Elke dag weer. De tomaatjes werden gesneden, uit eerbied voor de traditie, of waarschijnlijker: gedreven door een rammelende maag.

En als we daar dan zaten met z’n allen om die keurig gedekte tafel, bleek elke dag weer dat het de moeite waard was. Er was ruimte om zakelijke dingen te bespreken, maar zeker ook voor een persoonlijk gesprek. En hoe druk iedereen het ook had: er was even tijd voor de slappe lach.  

Cultuur is natuurlijk meer dan een tomaat. Cultuur gaat over dat je met elkaar dezelfde (professionele) waarden als kompas hanteert. Cultuur is verbinding. Cultuur is de fundering van hoe je met elkaar samenwerkt. Maar dagelijkste tradities, zoals die gesneden tomaat, geven wel inhoud aan een bedrijfscultuur. Die moet je koesteren. Het is namelijk een houvast, waar uiteindelijk iedereen goed op vaart.

En nee, over het afruimen zal ik het verder maar niet hebben.

Warme groet Annemarie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *