– “Is de organisatie klaar voor de toekomst? Ga er maar aanstaan!”
Na maanden intensief en met veel plezier te hebben gewerkt aan een organisatieonderzoek, heb ik met gezonde spanning mijn onderzoeksrapport binnen een mooie gemeente, met enige trots, opgeleverd. In het kort luidde de opdracht: Is de organisatie klaar voor de toekomst? Ga er maar aanstaan! Begin of begin niet, maar eenmaal begonnen……..Ik schreef al eerder, het blijft absoluut een bijzonder moment wanneer het rapport van je weggaat. De druk op de verzendknop is feitelijk hilarisch. Hoe vaak heb je het rapport wel niet nagelezen en op onderdelen bijgeschaafd. Gewikt en gewogen binnen de opsomming van toekomstgerichte adviezen. Een proces, waar je als organisatieadviseur mee hebt te dealen. En dan is het uit je handen. Gone by the wind. Na het verzenden loop je met recht even met je ziel onder je arm. Naast dat je veel te snel een reactie verwacht en daardoor voortdurend je mail opent, kies je dan plots ook voor bezigheden in de trant van de badkamervloer op je knieën dweilen en op je kop de keuken schrobben. Het geeft op dat moment maar een beperkte voldoening. Daarna komt dan toch de berusting. Je weet dat je het zorgvuldig hebt aangepakt, op basis van vele interessante gesprekken met mensen binnen de organisatie, die er binnen hun vakgebied allemaal toe doen. Natuurlijk, iedereen moet even aan het verhaal wennen en dat kost wat tijd. Dat weet je best!
– Zo is het en niet anders. Het komt goed.
Inmiddels komen de reacties los. Enthousiaste, verbaasde, kritische, boze, blije, fronsende, emotionele en zakelijke reacties. Alle meningen verdienen respect! Wat je nooit als adviseur mag vergeten, is dat je tijdelijk infiltreert binnen de club. Je bent een passant. Je krijgt het vertrouwen, je geeft onderbouwde en gedegen adviezen, maar de organisatie neemt de besluiten. Zo is het en niet anders. Het komt goed. Er is aanleiding om met elkaar een open dialoog aan te gaan op tal van verbeterpunten. Ik kan mij gelukkig nog vrijelijk bewegen binnen de organisatie. Soms knoop ik stiekem op een afdeling nog even mijn kogelvrije vest onder mijn colbert vast, maar ik ben ervan overtuigd dat deze de komende weken weer de kast in kan. Het zijn professionals, die zich iedere dag rechtsom of linksom inzetten voor de interne organisatie en voor de samenleving, waar ook initiatieven voor burgerparticipatie en het op peil houden van een goede dienstverlening een centrale plaats innemen. Zij snappen als geen ander nut en noodzaak van deze ontwikkelingen, die passen binnen het huidige tijdsgewricht. Daarom maken we de komende periode concrete verdere plannen met elkaar, om te komen tot een duurzame en robuuste organisatie. Een organisatie, die op de toekomst is voorbereid en waar medewerkers ten dienste staan van diezelfde organisatie en zich in volle glorie kunnen ontwikkelen aan de hand van een modern HR-beleid.
Een voor allen, allen voor een!
Warme groet Annemarie