Afhankelijk van het aantal legers wat je kreeg en de aard van jouw geheime opdracht, duurde dit ogenschijnlijke gezellige bordspel soms tot diep in de nacht. Het was geen teamspel. Allianties met tegenspelers waren van tijdelijke en strategische aard. Zeker niet om vrienden te worden. Jouw opdracht en persoonlijk gewin stonden bovenaan. 

Waar het spel begon met een gezellige snack en het biertje, ontpopte het zich niet zelden tot een verbeten strijd om de winst. Legers werden van de tafel gemaaid en met rode konen werd aan “landje pik” gedaan. 

“Tijdens het gezelschapsspel Risk was er altijd wel iemand die plots na uren zei: jongens, tis mooi geweest, ik mot morgen weer vroeg op!”

Nu de verschrikkingen in Oekraïne. De ontstane ontreddering van zoveel mensen weer en met de opvolgende humanitaire crisis, lijkt het bordspel Risk tot leven te komen. Real time! 

Geen snacks, geen biertje. Een verbeten strijd van een gekrenkte Poetin om de macht, zonder oog en oor voor zoveel leed bij onschuldige mensen. Scrupuleus gaan voor het eigen gewin. Ten koste van alle waarden en normen die binnen een beschaafde democratische samenleving thuishoren. 

De wereld houdt zijn adem in en alle verdragen ten spijt, lijkt een oplossing voor deze zinloze strijd nog ver weg. Belangen, geopolitiek en economieën, alles moet worden meegewogen. Toch? Het is vreselijk, ja, maar ons eigen belang…..

Tijdens het gezelschapsspel Risk was er altijd wel iemand die plots na uren zei: jongens, tis mooi geweest, ik mot morgen weer vroeg op! 

Ben ik een hopeloze romantica, die hoopt dat er snel een wereldleider opstaat en zegt: jongens…..Een leider die even niet aan zijn herverkiezing denkt, positie inneemt en met zijn Risk-skills geschiedenis schrijft, ten goede van al dit zinloze geweld. Die het voortouw neemt om de inwoners van Oekraïne hun land weer terug te geven, hun huis en haard veilig te stellen en hen een toekomst in vrede te bieden. 

Warme groet